De staking bij de Ikea-vestiging in Wilrijk is geen alleenstaand geval. In de Ikea in Hognoul, vlak bij Luik, werd vorige week ook al elke dag door de meerderheid van het personeel gestaakt. Het personeel daar is de hoge werkdruk en het personeelstekort meer dan beu. De staking in Wallonië waait nu dus over naar Vlaanderen, met de vestiging van Ikea in Wilrijk als eerste mikpunt.
“De klachten over het personeelstekort zijn er al sinds januari”, zegt Dirk Van den Berg, secretaris van de socialistische vakbond ABVV. “Door het gebrek aan mensen moet het personeel steeds meer taken doen, die niet in de arbeidsovereenkomst staan. Het is altijd hetzelfde: het personeel moet meer doen met minder volk. Daardoor worden verlofaanvragen ook steeds vaker geweigerd. Dit is niet houdbaar.”
De winkel is maandag wel open, maar onze actie zal gevolgen hebben voor klanten. Zowel in de winkel als in het restaurant Dirk Van den Berg Socialistische vakbond ABVV
Zowel de socialistische vakbond ABVV als de christelijke vakbond ACV Puls blijven vandaag minstens tot 14 uur actie voeren. “Ongeveer de helft van het personeel dat vanochtend moest beginnen werken, staat buiten”, zegt Dirk Van den Berg. “De winkel is maandag wel open, maar onze actie zal gevolgen hebben voor klanten die vandaag willen langskomen. Zowel in de winkel als in het restaurant.”
Er wordt verwacht dat de hinder het grootst zal zijn in het restaurant, omdat daar minder met zelfscans wordt gewerkt en omdat de stakingsbereidheid bij veel restaurantmedewerkers heel groot is. Maar ook veel personeelsleden van de winkel zelf werken dus zeker tot na de middag niet.
Elke avond bekaf
Patricia Van de Velde (55) werkt al 35 jaar bij Ikea in Wilrijk. “Ik heb hier heel lang graag gewerkt, maar volgend jaar stap ik in een landingsbaan”, zegt ze. “Nu werk ik dertig uur per week, vanaf volgend jaar nog achttien uur. Zonder de hoge werkdruk zou ik niet in die landingsbaan zijn gestapt. Ik ben elke avond na mijn werk bekaf. Zo kan het niet langer. Personeelsleden die de hoge werkdruk beu zijn, gaan weg en worden amper vervangen. En mijn privéleven lijdt er ook onder. Ik krijg mijn werkrooster zes weken op voorhand. Dus als ik nu in pakweg december iets met vrienden wil afspreken, dan is dat onder voorbehoud, want het kan zijn dat ik bijvoorbeeld ’s avonds van dienst ben. Zo kan het niet langer.”
Patricia Van de Velde werkt al 35 jaar bij Ikea. © Jan Van der Perre
Nu werk ik dertig uur per week, vanaf volgend jaar nog achttien uur. Zonder de hoge werkdruk zou ik niet in die landingsbaan zijn gestapt Patricia Van de Velde (55)
Patricia verwijst ook naar jongere collega’s. “Jonge moeders kunnen bijvoorbeeld hun kinderen niet naar school brengen, omdat ze al om 8 uur moeten beginnen. En als hun kind ziek is en naar de dokter moet, kunnen ze daar niet vrij voor krijgen en moeten ze maar een andere oplossing zoeken”, zegt ze. “Geen wonder dat mensen dit bedrijf verlaten. Vroeger keek het management in zo’n noodsituatie of er een menselijke oplossing was voor het probleem. Maar de laatste jaren is dat familiale gevoel totaal weg. Van een degelijk personeelsmanagement is er eigenlijk al lang geen sprake meer. We zitten op ons tandvlees en er wordt niet naar ons geluisterd.”
“Ik heb jarenlang heel graag voor Ikea gewerkt”, herhaalt Patricia. “Maar vandaag zou ik hier niet meer beginnen.”
Jonge vader
Jarno Verhelst (39) werkt al zeventien jaar bij Ikea. Hij verkoopt er vandaag slaapkamers. “Ik heb drie zonen: de oudste is 14 en de jongste is enkele maanden”, zegt Jarno. “Mijn oudste zoon heb ik genoeg kunnen zien toen hij klein was, maar met mijn jongste en ook mijn middelste zoon is het totaal anders. Als ik in de voorbije vijf jaar al één oudercontact van mijn middelste heb meegemaakt, zal het veel zijn. Het gebeurt ook dat ik vrijdag tot 21 uur moet werken en zaterdag om 9 uur ‘s ochtends al terug moet beginnen. Dan zie ik mijn jongste zoon twee dagen niet. Dat wringt.”
Jarno Verhelst werkt al zeventien jaar bij Ikea. © rr
Late uren horen erbij, maar vroeger konden we veel makkelijker onderling wisselen. Nu staan managers dat minder toe en er is ook veel minder personeel om mee te wisselen Jarno Verhelst
Maar wie bij Ikea werkt, weet toch wel dat hij geen 9-tot-5-baan heeft, en dat late uren er soms bijhoren? “Natuurlijk wel, maar vroeger konden we veel makkelijker onderling wisselen”, zegt Jarno. “Nu staan managers dat veel minder toe en is er ook veel minder personeel om mee te wisselen. Sinds Ingvar Kamprad, de oprichter van Ikea, overleden is, is de managementstijl hier totaal veranderd.”
“Uitdagende retailcontext”
Ikea zegt in een eerste reactie dat het de actie van het personeel heel ernstig neemt. “Maar in tegenstelling tot wat de vakbonden zeggen, staakt slechts 15 procent van het personeel in Wilrijk”, zegt Lotte De Wilde, woordvoerder van Ikea. “Wij volgen ook alle contractuele afspraken. Voor verlofaanvragen moet er bijvoorbeeld een bepaalde procedure worden gevolgd.”
Ikea verwijst ook naar de concurrentie met andere ketens. “We zitten in een uitdagende retailcontext”, zegt Lotte De Wilde. “In die context proberen we de businessnood zo goed mogelijk af te stemmen op de noden van ons personeel.”
[SRC] https://www.gva.be/regio/antwerpen/regio-antwerpen/antwerpen/wilrijk/staking-bij-ikea-in-wilrijk-veel-personeelsleden-staan-buiten-en-protesteren-tegen-hoge-werkdruk-we-zitten-op-ons-tandvlees-en-er-wordt-niet-naar-ons-geluisterd/95310791.html
